12 Haziran 2017 Pazartesi

Bu karanlık geceme beyaz bir örtü oldun, belkide sonunda esaret var belkide üşüteceksin bizi. Ama ben senin herşeyi öylece örteni, kirlenmiş Dünyayı bir kaç saatliğine de olsa bembeyaz apak göstermeni sevdim. Ne güzel de yağıyorsun gecenin karanlığı demeden pencereden saatlerce izledim seni... Yağışın bile endamlı nazlı bir kız gibisin, belki de çocuk ruhlusun oynaya oynaya düşüyorsun yeryüzüne. O kadar narin o kadar kibarsın ki insanın tenine değsen ne düşüşün belli ne de duruşun tek hissettiğim şey o hafif tatlı soğukluk. Bir bebek eli olsa bu kadar yumuşak olabilir...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder