Bugünde aldım kitabımı okudum sayfamı ama kendimle kendi içimle, bazen insan içine dönmeli belki de.
İşte bugün de bahtıma düşen sayfa(yine tuttum aklımdan bir sayfa 118 di bu sefer);
"Saklı AŞK...
...Kalemi elime alınca güzel şeyler yazayım artık.
Hani mavi bir kelebeğin kanadına saklanan AŞK gibi...
...Kalemi elime alınca güzel şeyler yazayım artık.
Hani mavi bir kelebeğin kanadına saklanan AŞK gibi...
Kısacık bir ömür ama birlikte..."
İçimi cız ettiren, kalbime hançer gibi saplanan bir sayfa idi bugünkü sayfam. Belki de gün geçsin diye yine bekleyeceğim 00.00'mı. o da kendi avuntum ya 00.00 olunca ne oluyorsa sanki gerçekten gün-ü devir olacak hayat yine aynı hayat kanat yine kırııııkkk bendimi yine kaybetmiş ben ben ben...
Hayat ne garip...